دربارهی معرق
معرقکاري يکي از رشتههاي صنايعدستي است که در ايران از سده ششم هجري و دوره سلجوقيان با ساخت کاشي معرق پيشرفت کرد و در سده هشتم کاملتر و ظريفتر شد. در سده نهم و دهم هجري نيز معرقکاری رشد بسيار زيادي کرد. شهرهاي اصلي معرقسازي در اين دوره اصفهان، يزد، کاشان، هرات، سمرقند و آران و بيدگل بودند. هنر معرق از ديرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نيز کاربرد دارد. در بينالنهرين و مصر باستان نوعي موزاييک در اندازههاي کوچک و براي مصارف تزئيني و زينتي ساخته ميشد ولي روميان آن را چون يک قالب هنري همپايه ديوارنگاري به کار ميبردند. صنعت معرقکاري توسط هنرمندان صدر مسيحيت ادامه يافت و در اوايل قرون وسطي به خصوص در قلمرو امپراتوران بيزانسي به اوج شکوفايي خود رسيد (نظیر موزاييکهاي کليساي سان و تيله در راونا). |